MESLEKİ ANILAR

Sosyal sorumluluk projeleri kapsamında 5 yaş çocukları ile yaptığım bir grup çalışmamda, çocuklara bir bilmece sordum:

Dışı var içi yok, dayak yer suçu yok.

18 kişilik gruptan yaklaşık 15 çocuk hep bir ağızdan “ÇOCUK” diye heyecanla bağırdılar. Yaş itibarı ile soyut düşünme becerilerini henüz kazanmadıkları için bilmeceleri cevaplamakta çekinik kalan, ipuçlarına ihtiyaç duyan bu çocuklar, bir anda hep bir ağızdan bilmeceyi cevaplamışlardı. Kısa bir süre ne diyeceğimi bilemedim, ipuçları ile onları doğru cevaba yönlendirdim. Çalışma bitiminde aileler ile bir toplantı yapıp ödül ve ceza uygulamalarından, fiziksel şiddetin çocukta kalıcı davranış değişikliği yaratmayacağından bahsettim, alternatif problem çözme yollarını anlattım ve çocukların maruz kaldıkları bu durumdan acı duyarak oradan ayrıldım.

Günlük yaşam stresleri ile başa çıkılamadığında en yakın kum torbası olarak görülen çocukları; korkutarak, sindirerek, üzerlerinde iktidar kurarak sağlıklı ve kendine güvenen bireyler olarak yetiştirmek mümkün değildir.

Çocukların sözel ve fiziksel şiddetten uzak bir yaşama sahip olmaları dileği ile…